انتظار از نسل جوان:

عزیزان من! روح مبارزه و ایستادگى در مقابل دشمن، وقتى به طور کامل و سالم در شما قشر جوان باقى مى‌ماند که تقوا، بازگشت به خدا و جهاد اکبر در وجود و زندگى‌تان بگنجد. اگر ما به جوانان توصیه مى‌کنیم که طهارت، تقوا، استغفار، اجتناب از گناه، رو آوردن به خدا و توجه به معنویات را سرلوحه‌ى کارها قرار دهند، به این دلیل است که علاوه بر به همراه داشتن سعادت شخصى شما، کشور شما هم به جوانانى نیازمند است که بتوانند حقایق را درک کنند، در میدانها بایستند، توطئه‌ى دشمن را بشناسند و با آن مقابله کنند. دانشگاه، حوزه‌ى علمیه و محیط علمى و تحصیلى جاى این ایستادگى، مقاومت، هوشیارى و مبارزه است. این، انتظار از نسل جوان است.

گره‌گشا:
نسل جوان، گره‌گشاى دوره‌هاى سخت و محنتهاى بزرگ است و وقتى وارد میدان مى‌شود – که الحمدلله امروز هم در میدان است – گره‌هاى ریز و سخت گشوده خواهد شد. جوانان ما، مؤمن و متدین و علاقه‌مند به کشورشان و علاقه‌مند به اسلامند و با سلطه‌ى امریکا و با سلطه‌ى بیگانه مخالفند. همین کارساز خواهد بود. این توطئه‌هایى هم که مى‌کنند و ترفندهایى هم که مى‌شود، اثرى ان‌شاءالله نخواهد بخشید. ان‌شاءالله که خداوند هم کمک خواهد کرد. حضرت بقیةالله ارواحنافداه هم ان‌شاءالله پشتیبان این راه و این کار و این جوانان خواهد بود.

مسؤولیت عظیم نسل جوان:
بایستى کشور را به آن پایه‌اى که لازم است، برسانید. این، مسؤولیت عظیم نسل جوان روشنفکر تحصیلکرده‌ى این کشور است و شما برادران و خواهرانى که در این دانشگاه تحصیل کرده‌اید، تصور من این است که در این زمینه بار سنگینترى بر دوش دارید.

زیباترین و مبارکترین فصول دوران جوانى
جوانان عزیز حضور در صحنه‌ى پرشور دانش‌اندوزى که از زیباترین و مبارکترین فصول دوران جوانى است، هنگامى که با مجاهدتهاى اسلامى و تلاش در راه گسترش فهم و معرفت درست دینى و سیاسى همراه باشد، یکى از برترین آمیزه‌هاى معنوى براى نسل جوان کشور را پدید مى‌آورد. اکنون شما این امتیاز بزرگ را دارید که در حال تحصیل علم، به آن فعالیت ایمانى نیز اشتغال جسته‌اید و مجموعه‌ى شما یکى از تشکلهایى است که به دانشگاه کشور، جلوه‌ى مضاعفى از بروز تواناییهاى معنوى و فکرى جوانان بخشیده است. این را قدر بدانید و این موجودى ارزشمند را هرچه مى‌توانید عمق و کیفیت دهید.

وظیفه‌ى بزرگ و تاریخى:
امروز رسالت اول دانشگاهیان، حفظ این جهتگیرى و تلاش براى شکوفا شدن استعداد علمى و فکرى نسل جوان بالنده‌ى کشور است. نظام اسلامى نشان داده است که ملت ایران، داراى ظرفیت عظیمى براى پیشرفت در همه‌ى عرصه‌هاى زندگى است. گام بلند انقلاب، در این راه طولانى، قطع وابستگى و تبعیت است.
تأکید مکرر امام راحل بر اسلامى شدن دانشگاه، براى این بود که نسل جوان تحصیلکرده‌ى کشور از این احساس ناتوانى و نیاز نجات یابد و به نجات کشور از تبعات وابستگى دوران گذشته همت گمارد.
جامعه‌ى دانشگاهى کشور اعم از دانشجو و استاد و مدیران، امروز وظیفه‌ى بزرگى بر دوش دارند. انقلاب توانسته است اعتماد به نفس را در نسل جوان زنده‌کند. حفظ و تقویت این احساس مبارک، همان وظیفه‌ى بزرگ و تاریخى است.

مراقب باشید!
…حرف من به دانشجویان این است که مراقب دشمن باشید؛ دشمن را خوب بشناسید؛ مبادا از شناسایى دشمن غفلت کنید. غریبه‌هایى را که در لباس خودى خودشان را در همه جا داخل مى‌کنند بشناسید؛ دستهاى پنهان را ببینید. هیچ کس به‌خاطر غفلت ستایش نمى‌شود. هیچ‌کس به‌خاطر چشمها را بر هم گذاشتن، مدح نمى‌شود. اگر بر آدم غافل ضربه‌اى وارد شد، اول کسى که مسؤول و مذموم است، خود اوست؛ مراقب باشید. دانشجو، قشر فاخر و با ارزشى است. دشمن، دانشجو را هدف گرفته است. چند سال است سعى مى‌کنند بلکه بتوانند دانشجویان را در مقابل نظام قرار دهند؛ اما موفق نشدند؛ بعد از این هم موفق نخواهند شد. اگر یک عده نفوذى خواستند از فرصتى استفاده کنند و از آب گل‌آلودى ماهى بگیرند – وارد اجتماع دانشجویان شدند و شعارهایى درست کردند و حرفهایى زدند – خیال نکنند که ما اشتباه خواهیم کرد؛ نه، ما اشتباه نخواهیم کرد. ما مخاطب و طرف خودمان را مى‌شناسیم. دانشجو، فرزند ماست؛ متعلق به ماست؛ متعلق به این کشور است. دشمن است که مى‌خواهد با نام دانشجو یا با نام نفوذ در میان دانشجویان، فساد و تباهى کند؛ خود دانشجویان بایستى هوشیارانه متوجه باشند.
شما امیدهاى انقلاب و اسلامید:
جوانان عزیز! شما امیدهاى انقلاب و اسلامید. رفتار شما مى‌تواند این مملکت را در جهت شکوفایى، با سرعت به پیش ببرد. وقتى جوان مملکت هوشیارانه، با تدبیر، با حلم و با توجه به موقعیتها، حرف بزند و تصمیم بگیرد و عمل کند، کشور گلستان خواهد شد. وقتى هیجانات کور، پا وسط بگذارند، دشمن فورا استفاده خواهد کرد. بارها گفته‌ام، باز هم تکرار مى‌کنم؛ من معتقدم که جوان مملکت بایستى در همه‌ى میدانها حضور و آمادگى داشته باشد؛ منتها با انضباط.

تصمیم‌گیرى و نوع استنتاج از یک حادثه:
جوانى را فرض کنید که در خانواده‌ى مرفهى زندگى مى‌کند و هیچ مشکلى برایش نیست؛ براى خوابیدنش تخت دارد، براى مطالعه‌اش میز دارد، براى رفت و آمدش اتومبیل دارد، براى وقت گرمایش کولر و براى وقت سرمایش چه و چه دارد و وقت ناهار، برایش غذا را مى‌آورند. اگر این شرایط در این جوان، این تأثیر را بگذارد که او را تنبل، بیکاره و بى‌همت کند و بدون این‌که بتواند تواناییهاى خودش را شناسایى کند، بار بیاورد، این زندگى راحت، براى او یک بلاست؛ چون اگر این وضعیت را در آینده‌ى زندگیش اصلاح نکند، دچار بدبختى خواهد شد و زندگى بدى خواهد داشت. پس تصمیم‌گیرى بعدى و نوع استنتاج از یک حادثه، مى‌تواند براى انسان، تعیین کننده باشد.

چشم ایران عزیز به تلاش جوانان:
ایران عزیز براى رسیدن به هدفهاى بزرگى که به‌برکت انقلاب اسلامى در برابر او ترسیم شد، چشم به تلاش جوانان در عرصه‌ى علم و معرفت دوخته است، و بدون آن، فروغ خودباورى و استقلال ملى که در طول دو دهه از انقلاب همواره راهگشاى ملت و دولت ما در گذرگاههاى دشوار بوده است، به ضعف خواهد گرائید.

«یک سینه حرف، موج زند در دهان ما»
مخاطب اصلى بیشترین حرفهاى ما هم شما – یعنى نسل جوان دانشجو – هستید. «ما» که مى‌گویم، نه من به‌عنوان یک مسؤول در نظام جمهورى اسلامى؛ نه. من به‌عنوان «على خامنه‌اى» به‌عنوان یک طلبه و یک روحانى و به‌عنوان کسى که به مسائل علمى و فکرى در زمینه‌هاى اسلامى، در زمینه‌هاى تاریخى، در زمینه‌هاى سیاسى ذى‌علاقه است. البته مسؤولیت هم خودش یک داستان دیگر و ماجراى دیگرى است. مخاطب اصلى من قشر جوان است و در میان قشر جوان، فرزانگان و نخبگان و اهل دانش و فرهنگ و علم و معرفت و کتاب و نوشتن و گفتن و فهمیدن و پیش رفتن. البته حجاب مسؤولیتهاى مملکتى جلو بسیارى از اینها را مى‌گیرد؛ یعنى خود ما هم نمى‌توانیم این حجاب را بدریم و به آن نقطه‌ى مرکزى سخن دل برسیم. بنابراین حرفهاى زیادى وجود دارد و به قول شاعر مشهدى ما: «یک سینه حرف، موج زند در دهان ما».

نیاز این لحظه‌ى تاریخ را بشناسید:
بنده همیشه این جمله را به دوستانم تکرار مى‌کردم؛ الان هم به شما مى‌گویم که هر انسانى باید تلاش کند، نیاز لحظه را بشناسد و آن را برآورده کند. اگر نیاز این لحظه‌ى تاریخ را نشناختید و آن را برآورده نکردید و فردا فهمیدید، کار گذشته و دیر شده است؛ مثل یک خط تولید که همین‌طور حرکت مى‌کند و تکنسینها و کارگران و مهندسان و متخصصان در جاى خودشان قرار گرفته‌اند. وقتى این ابزار جلو شما مى‌رسد، اگر کارى را که باید انجام دهید، انجام ندادید، دیگر از دست رفته است؛ ابزار بعدى یک چیز دیگر است. تاریخ و زمان و نیازهاى جامعه این‌طورى است؛ و این آن چیزى است که جوان – بخصوص دانشجو – از عهده‌ى آن برمى‌آید؛ مى‌تواند آن را بداند و مى‌تواند عمل کند؛ چون انرژى دارد؛ فعال است؛ چشمش باز است؛ ذهنش باز است؛ آینده هم متعلق به اوست؛ براى خودش هم کار مى‌کند.آینده متعلق به شماست.

بعضیها حوصله‌ى حرکت ندارند:
من غالبا به خیلى از مجموعه‌هاى دانشجویى که پیشم مى‌آیند، گفته‌ام که عشق و علاقه‌ى من به دانشجو، بخش عمده‌اش ناشى از صفا و صداقت دانشجوست. این صداقت و صفا بایستى در یکایک دانشجویان حفظ شود؛ اما اگر فرض کنیم این هم عملى نیست که در یکایک دانشجویان این صفا و صداقت و صمیمیت و حالت خلوص و پاکى روحى و قلبى محفوظ بماند، لااقل در مجموعه‌ى جنبش دانشجویى این باید محفوظ بماند. این حرکت دانشجویى و بیدارى دانشجویى، نه در گذشته و نه در امروز، هرگز فراگیر همه‌ى دانشجویان نبوده است. بالاخره در محیط دانشگاه، همه یک‌طور نیستند؛ بعضیها حوصله‌ى حرکت ندارند؛ مى‌گویند بگذار کارمان را بکنیم، درسمان را بخوانیم؛ زودتر این ورق‌پاره را بگیریم و مثلا دنبال کارى برویم! این مشمول حرف من نیست. ممکن است اینها هم بسیار جوانان خوبى باشند – اصلا نمى‌خواهم رد کنم – ولى مى‌خواهم بگویم اینها مشمول این حرفى که مى‌زنم – این بیدارى، این خیزش، این جنبش، این حرکتى که عنوان دانشجویى دارد – نیستند. بعضیها هم در محیط دانشجویى هستند که بیش از آن‌که دانشجویى کنند، جوانى مى‌کنند و به عنوان یک کار رایج، دنبال کارهاى جوانى‌اند؛ آن هم نه به‌عنوان «الا اللمم».

راه معنویت و صفا، کوچه‌ى بن‌بست نیست!
شما جوانان – پسران و دختران – در آغاز راهید؛ هم توان دارید، هم قدرت انتخاب دارید و مى‌توانید این راه را طى کنید؛ و این راه در جمهورى اسلامى و در هر نظام اسلامى و الهى، پیش پاى انسانها باز است. راه معنویت و صفا، کوچه‌ى بن‌بست نیست.
امروز کشور به‌شدت نیازمند شماست:
عزیزان من! امروز کشور به نشاط شما، به نیروى شما، به ابتکار شما، به ایمان شما و به صفاى شما به‌شدت نیازمند است. امروز جوانها باید خردمندى خودشان را، معرفت و دانش خودشان را، ایمان خودشان را، همبستگى و یکپارچگى خودشان را هرچه ممکن است، تقویت کنند؛ درست همان مناطقى که دشمن مى‌خواهد تقویت نشود. دشمن مى‌خواهد دانش ما پیشرفت نکند؛ دانشگاههاى ما به‌جاى درس خواندن، به کارهاى دیگر بپردازند؛ ایمان نسل جوان تقویت نشود و جوان مؤمن تبدیل شود به جوان هوسران. دشمن مى‌خواهد وحدت بین نیروهاى ما نباشد و برادران تبدیل شوند به دشمنان. دشمن مى‌خواهد ما صفا و نورانیت و معنویت نداشته باشیم و جوان ما به یک عنصر مادى و بى‌عاطفه تبدیل شود؛ این چیزى است که دشمن مى‌خواهد. امروز همه وظیفه دارند در مقابل این حرکت کنند.

جوان، در آغاز زندگى است:
من اکنون خطابم به شما جوانان عزیز است: شما ذخیره‌ى ارزشمندى از زندگى را در دست و در پیش رو دارید. جوان، در آغاز زندگى است. فرض کنید کشاورزى تازه محصول را به دست آورده و انبارش پر از محصول است؛ با این محصول فراوان و وافر و سالم چگونه عمل خواهد کرد؟ دوگونه ممکن است عمل کند: یک‌طور، کشاورز خردمند و هوشمند و عاقبت‌اندیشى است که سعى مى‌کند این محصول را سالم نگه دارد؛ در آن تفریط نکند؛ اجازه‌ى فاسد شدن به آن را ندهد؛ آن را به‌قدر لازم براى روز نیاز خود حفظ کند؛ به‌قدر لازم از آن مصرف کند و آنچه را که براى بذر مفید است، انتخاب کند تا سالهاى آینده از بذر آن استفاده نماید. یک نفر دیگر هم ممکن است پیدا شود که قدر این انبار پر را نداند و خیال کند که همیشه پر خواهد ماند؛ نه براى حفظ و نگهدارى آن، نه براى مصرف برنامه‌ریزى‌شده‌ى آن و نه براى فکر روزهاى نیاز و احتیاج خود، هیچ‌گونه تلاش و مجاهدتى انجام ندهد. این ناخردمندانه است. البته کسانى هم که ذخیره‌ى انبارشان به آخر رسیده است – یعنى پیرمردان و پیرزنان؛ انسانهایى که در سنین بالا هستند – حس نمى‌کنند که این انبار در حال تمام شدن است. این گرفتارى بزرگ بشر است عزیزان! آنها هم عاقلانه نمى‌اندیشند؛ آنها هم اگر خردمندانه بیندیشند، رفتارها تصحیح، خطاها جبران و راه درست انتخاب خواهد شد؛ اما افسوس! آنها هم گاهى درست فکر نمى‌کنند. ما در آموزش تاریخ و در تجربه‌ى زمان خودمان یافته‌ایم که جوانان بیشتر مى‌توانند، بیشتر مى‌خواهند و بیشتر عمل مى‌کنند. در دوران حکومت صالحان، وضع این‌گونه است. جوان در موارد بسیارى، علاوه بر این‌که تواناییش بیشتر است، همت و اراده‌اش هم از کسانى که عمرى را گذرانده‌اند، بهتر و بیشتر است.

بسیارى از این کجرویها ناشى از کمبود آگاهى است:
من کلا به جوانها و بخصوص به دانشجویان و طلاب توصیه مى‌کنم که آگاهیهاى خودشان را افزایش دهند. بسیارى از این کجرویهایى که شما ملاحظه مى‌کنید، ناشى از کمبود آگاهى است. نسل امروز – به‌ویژه نسل جوان ما – باید از تاریخ کشورش اطلاع داشته باشد؛ بخصوص از زمان مشروطیت به این طرف را بداند. شما در هر رشته‌اى که تحصیل مى‌کنید، چون جزو نخبگان جامعه هستید – بعد از این هم ان‌شاءالله جزو نخبگان برتر خواهید بود – باید بدانید که کشور شما در چه موقعیتى قرار داشته و دارد. شما باید بخصوص تاریخ رژیم گذشته را بدانید.
من گمانم این است هر کسى، هر جوانى و هر دانشجویى که بداند این انقلاب و این نظام، کشور را از دست چه گرگهاى خون‌آشامى گرفته و چه زحماتى را در این بیست‌ودو سال تحمل کرده تا به این‌جا رسیده و چه دشمنیهایى با آن شده و الان هم در کمین آن است، کاملا مى‌فهمد که در این نظام چه باید بکند. یعنى وظیفه‌ى خودش را حس مى‌کند و تشخیص مى‌دهد. جوان ایرانى، هم روشن‌بین و باهوش است، هم سیاسى است. لذا جاى ابهام باقى نمى‌ماند. بنابراین، علاجى که من پیشنهاد مى‌کنم، کتابخوانى، افزایش مطالعه و کشاندن اجتماعات دانشجویى به بحثهاى صحیح و حقیقى – نه بحثهاى انحرافى – است. البته بحث خودسازى و درون‌سازى و نورانى کردن دل و امثال اینها هم بحثهاى مفصلى است که در جاى خود باید مورد تأکید قرار گیرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: